Lynne Sampson | İçerik Stratejisi Uzmanı | 18 Nisan 2024
Finansal modelleme, bir işletmenin performansını sayısal olarak ortaya koyar ve şirketin gelecekteki performansını öngörmede insanlara yardımcı olur. Birçok farklı model türünü kapsayabilen geniş bir terimdir. Finansal modelleme, çok çeşitli alanlarda kullanılır. İç finans ekipleri, işletmenin mali durumunu değerlendirmek, bütçe yapmak ve yatırım kararları almak için bu yöntemi kullanır. Aynı zamanda, harici sermaye analistleri de bir şirketin hisselerini alıp satma, bir işletmeyi satın alma veya kredi verme kararlarında finansal modellemeden yararlanır. Genel olarak bir finansal model, bir şirketin mevcut mali durumunun anlık görüntüsünü ve geleceğine dair öngörüsünü sunar.
Finansal modelleme, bir şirketin geçmiş mali performansını özetleyerek gelecekteki performansını öngörmeyi amaçlayan bir süreçtir. Bu modeller gelir tabloları, bilançolar ve nakit akış tabloları gibi temel muhasebe tablolarının yanı sıra satışlar, giderler ve sermaye yatırımları gibi gelecekteki beklentilere dair öngörülere dayanır. Bir finansal model, geçmiş performans verilerini öngörülen eğilimlerle birleştirerek gelecek çeyreklerdeki satışlar gibi ilerideki performansı veya şirketin değerlemesini tahmin etmeye çalışır.
Finansal modelleme, şirket yöneticilerinin yatırımlar, bütçeleme ve projeler konusunda bilinçli kararlar almasına yardımcı olan önemli bir araçtır. Doğru modeller, yöneticilerin kararlarının finansal etkilerini belirlemelerine ve veriye dayalı bir yaklaşımla geleceği planlamalarına olanak sağlayarak bir şirketin karlılığını ve büyümesini artırabilir. Harici analistler, bir işletmenin değerini anlamak ve buna dayanarak satın alma, yatırım ve kredi verme kararları almak konusunda yardımcı olurlar.
Ana Fikirler
Finansal modelleme genellikle finansal planlama ve analiz (FP&A) konusunda uzmanlaşmış çalışanlar tarafından yapılır. Finansal modelleme yapan analistler genellikle bir şirketin finans departmanında görev alır ve muhasebe ile finans prensiplerini derinlemesine kavramış kişilerdir. FP&A ekipleri genellikle üç bildirim yöntemiyle başlar ve bir şirketin mevcut finansal tablolarını (en son gelir tablosu, bilanço ve nakit akışı tablosu) ve destekleyici çizelgeleri inceler. Şirket dışında, finansal modelleme yapan analistler yatırım bankalarında, özel sermaye veya risk sermayesi şirketlerinde ya da bir şirketin değerini ve gelecek beklentilerini değerlendiren diğer kuruluşlarda çalışabilirler.
Analistler, finansal performans verilerini temel alarak gelecekteki trendleri ve işletme faktörlerine dair öngörüleri değerlendirir. Etkenler, gelecekteki gelir veya giderleri önemli ölçüde etkileyebilecek her türlü faktördür. Bu faktörler işletmenin içinden veya dışından kaynaklanabilir. Şirket içi etkenler arasında beklenen satış rakamları, üretim kapasitesi, stok durumu veya bekleyen siparişler sayılabilir. Bu faktörlerin tümü, şirketin önümüzdeki çeyrekte gerçekleştirebileceği satış miktarını doğrudan etkiler. Ekonomik bir faktör (örneğin faiz oranları veya işsizlik oranı) ya da satışları etkileyebilecek yeni bir hükümet düzenlemesi, dış etkenlere örnek olarak gösterilebilir. Analistler bu verileri kullanarak şirketin kısa vadeli (önümüzdeki çeyrek veya mevcut mali yıl) ya da uzun vadeli (genellikle üç ila beş yıllık) finansal performansını öngörebilir. Kısa vadeli tahminler uzun vadeli tahminlerden daha doğru olma eğilimindedir çünkü sürücülerin ve varsayımların yakın vadede tahmin edilmesi daha kolaydır.
Finansal modellemenin amacı, şirketin finansal görünümü ve değeri ile proje ve yatırımların değeri hakkında veriye dayalı bir görünüm oluşturabilir. Şirket yöneticileri bu modelleri kullanarak çalışanların yatırım yapacağı, harcayacağı, satın alacağı, elden çıkaracağı, işe alınacağı veya işten çıkarılacağı yerlerle ilgili kararlar almalarına yardımcı olur. Finans liderleri, bir şirketin borsa ve piyasa değerlemesinin gelecekteki değerini tahmin etmek için modelleri kullanır. FP&A ekipleri çeşitli senaryoları test etmek, yeni projelerin değerini tahmin etmek, bütçelere karar vermek ve kişi sayısını tahsis etmek için modeller kullanır.
Finansal modelleme önemlidir çünkü şirket liderlerinin daha iyi ve daha fazla veriye dayalı kararlar almasına yardımcı olur. Şirketler finansal modeller oluşturarak potansiyel sonuçları tahmin edebilir, potansiyel riskleri belirleyebilir ve stratejilerini ayarlayabilir. Analiz uzmanları varsayımları inceledikçe ve yeni bir fabrika, hastane ya da perakende mağaza konumu eklemek gibi büyük bir sermaye yatırımı gibi kararların olası risklerini ve getirilerini değerlendirdikçe senaryo planlaması büyük ölçüde finansal modellemeyi temel alır. Borç, özkaynak veya nakit kullanarak bu büyük yatırımlar için ödeme yapmak gibi finansman kararları almak üzere modellemeden yararlanırlar. Finansal modelleme, uzun vadeli büyüme sağlayan sağlam finansal kararlar almak, bu büyümenin ne kadar değer yaratabileceğini bilmek ve bir şirketin bu büyümeyi elde etmek için hangi riskleri üstlendiğini anlamak için gereklidir.
Finansal modeller, geniş bir kullanım alanını kapsayan çeşitli türlerde çıktı üretebilir. Özellikle Senaryo modelleme, analiz uzmanlarının varsayım değerlendirmelerini yapmalarına yardımcı olmak için yaygın olarak kullanılır. Bu tür değerlendirmeler, bir modeldeki temel itici güçleri ve varsayımları inceler, çeşitli değerler uygular ve en iyi, en kötü ve en olası sonuçları belirler. Bu modeller, liderlerin şirket stratejisi hakkında aşağıdaki gibi önemli kararlar almasına yardım eder:
Büyük bir şirket, güçlü bir finansal modelleme olmadan etkin bir şekilde çalışamaz. İşte işletme liderlerinin elde ettiği en önemli avantajlar.
Finansal modellemenin en büyük zorluklarından biri, bir şirketin model oluşturan kendi analistleri için bile doğru ve eksiksiz verilerle başlamaktır. Kurum içi analistler için finansal veriler genellikle finansal yazılımlarda veya kurumsal kaynak planlama (ERP) sistemlerinde depolanır. Genellikle bu sistemler, satışları (gelir tahmini bilgilerini depolayan) veya projeleri (birçok maliyetin kaydedildiği) yöneten sistemler gibi diğer yazılım sistemlerine bağlı değildir. Şirketler tüm bu verileri elektronik tablolara aktarabilir ve sonrasında modelleme için sayıları tek bir sayfada birleştirir. Bu toparlama yaklaşımı, aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli sorunlar yaratır:
Finansal modellemeyle ilgili diğer zorluklar arasında şunlar yer alabilir:
Finansal modeller, zaman içinde belirli bir anda şirketin durumunu gösterir. Bu finansal modeller tüm bir şirketi, bir işletmeyi ve hatta fabrika genişletme veya pazarlama kampanyası gibi bir projeyi değerlendirmek için kullanılabilir. İşte birkaç finansal modelleme örneği.
Üç beyan modeli genellikle daha karmaşık finansal modellerin temelini oluşturur. Bu model aynı zamanda işletme sermayesi, borç, amortisman ve diğer çizelgeler gibi destekleyici çizelgeleri de içerebilir. Üç beyan modeli genellikle daha karmaşık finansal modellerin temelini oluşturur. FP&A ekipleri bu girdileri etkenler, riskler ve varsayımlarla birleştirerek aşağıdakileri modelleyebilir:
En yaygın değerleme yöntemlerinden biri, şirketin elindeki nakdin gelecekteki nakitten daha değerli olduğunu varsayan indirgenmiş nakit akışı (DCF) modelidir. Bunun nedeni, eldeki nakdin gelecekteki geliri artırmak için yatırılabilmesidir. DCF modelleri, bir işletmenin veya projenin gelecekte üreteceği tahmini nakdin tamamını inceler ve bir şirketin sermaye maliyetini kullanarak bu akışları bugünkü değere indirir. Bu yüzden, erken nakit akışları geç nakit akışlarına göre daha değerli kabul edilir. DCF, bir şirketin hisse senedinin aşırı değerli mi yoksa düşük değerli mi olduğunu belirlemeye yardımcı olabilir. Ayrıca, bir projenin yatırımı haklı çıkarmak için yeterli getiri sağlayıp sağlamadığını veya her birinin ne kadar nakit ürettiğini ve ne zaman ürettiğini değerlendirerek bir projenin diğerinden daha değerli olup olmadığına karar vermek için de kullanılır.
Bu model, bir şirketin kaldıraçlı satın alma veya LBO için iyi bir hedef olup olmadığını değerlendirir. Bir LBO, borç kullanarak bir şirketin satın alınmasını içerir. Bir LBO modeli, gelir artışı, nakit akışları, giderler ve borç ödemeleri dahil olmak üzere gelecekteki performansı ayrıntılı olarak tahmin eder ve bunu işletmeye değer biçmek için kullanır. Bir LBO modeli, bir LOB satın almasının toplam değerini ve ayrıca şirketin borç ödemelerini ve diğer nakit yükümlülüklerini karşılama yeteneğini değerlendirmek için likidite ve nakit akışı zamanlamasını değerlendirir.
Duyarlılık modelleri, şirket performansının bir modelin girdi değişkenlerindeki değişikliklerden ne kadar etkilendiğini inceler. Bu tür modeller, bir şirketin başarısını etkileyen en önemli faktörleri ve tahminlerin beklentileri karşılamaması durumunda ortaya çıkabilecek en büyük riskleri gösterir. En basit örnek gelir artışıdır. Bir duyarlılık modeli, bir şirketin toplam satışlarında veya satış büyümesinde bir düşüş olması durumunda ne olacağını inceleyebilir. Şirketin maaşları ödeyememe veya borç ödemelerini yapamama riskiyle karşılaşması için gelirin ne kadar düşmesi gerekir?
Bu yaklaşım, bir şirkete değer biçmek için benzer sektörlerdeki ve coğrafyalardaki şirketlerin finansal oranlarına ve değerlemelerine bakar. Bu nedenle, satın almayı düşündüğünüz bir ev inşaatı şirketine değer biçmek için, aynı ülke veya bölgedeki halka açık ev inşaatı şirketlerinin mali tablolarına bakabilir, fiyat/kazanç (F/K), şirket değeri/gelir, kar marjları ve diğer değer ve kar ölçüleri gibi oranları karşılaştırabilirsiniz. Karşılaştırılabilir şirket modeli, piyasanın değerlendirdiğiniz şirkete benzer şirketlere nasıl değer verdiğini inceler.
Finansal bir model oluşturmanın kısa yolu, gelir, karlılık, senaryo modelleme, sermaye giderleri ve daha fazlasını tahmin etmek için hazır çoklu model ve formüller içeren yazılımları kullanmaktır. Planlama yazılımı, elektronik tablolara benzeyen ve onlar gibi işleyen, ancak diğer sistemlerden gerçek zamanlı veri alan serbest biçimli ortamlar da sunabilir. Bu sayede model her zaman en güncel rakamlarla çalışır.
Bir elektronik tabloda sıfırdan finansal model oluşturuyorsanız, adımlar modelin türüne göre değişir. Bununla birlikte, genel olarak aşağıdaki adımları dahil etmelisiniz:
Daha özel bir örnek olarak, indirgenmiş nakit akışı modelini uygulamak için gereken adımlar şunlardır:
Finansal modelleme için en iyi uygulamalar bir sektörden diğerine, hatta bir şirketten diğerine değişebilir. Genel olarak modellerinizi oluştururken dikkate almanız gereken en iyi uygulamalar şunlardır.
Finansal modeller oluşturmanın ve sürdürmenin en kolay yolu, bu amaç için tasarlanan yazılımları kullanmaktır. Oracle Cloud Enterprise Performance Management (EPM) gibi yazılımlar, önceden hazırlanmış yüzlerce finansal model ve formülün yanı sıra daha karmaşık modellemeler için serbest biçimli, elektronik tablo benzeri bir ortam içerir. Oracle Cloud EPM, Oracle Fusion Cloud Enterprise Resource Planning'den (ERP) gerçekleşen değerleri anlık olarak verileri çeker, böylece her zaman en güncel rakamlarla çalışırsınız. Modelinizi seçersiniz, etkenlerinizi ve varsayımlarınızı girersiniz ve anında sonuçlar alırsınız. Uygulama, Oracle Cloud ERP, Oracle Cloud Sales Planning, Oracle Fusion Cloud Supply Chain Planning'deki proje planları ve Oracle Fusion Cloud Human Capital Management'taki (HCM) iş gücü planlama özellikleri dahil olmak üzere diğer Oracle planlama yazılımlarına kolayca bağlanır. Bu bağlantılar, bir departmandaki değişikliklerin şirketin diğer bölümlerindeki planları nasıl etkileyeceğini göstererek işletmenizin tüm planlarını görmenize yardımcı olur.
Finansal modellemenin dört ana bileşeni nelerdir?
Finansal modellemenin dört ana bileşeni varsayımlar, mali tablo analizi, değerleme ve duyarlılık analizidir. Varsayımlar, bir şirketin gelecekteki performansı hakkında bilinçli tahminler yapmayı içerir. Finansal tablolar gelir tablolarını, bilançoları ve nakit akış tablolarını içerir. Değerleme, bir şirketin veya yatırımın değerini belirleme sürecidir. Duyarlılık analizi, bir şirketin mali durumunu nasıl etkileyeceğini görmek için senaryoların test edilmesini içerir.
Finansal modellerin altı türü nelerdir?
En yaygın kullanılan finansal modellerden altısı indirgenmiş nakit akışı (DCF), karşılaştırılabilir şirket analizi (CCA), kaldıraçlı satın alma (LBO), parçaların toplamı, opsiyon fiyatlandırma ve Monte Carlo simülasyonlarıdır.
Finansal modelleme nasıl yapılır?
Süreç, mevcut mali tablolardan verilerin toplanması ve analiz edilmesi, şirketin gelecekteki sonuçlarını etkileyebilecek faktörlerin ("itici güçler" olarak da anılır) belirlenmesi, varsayımların ve senaryoların oluşturulması, hesaplamaların yapılması ve modelin doğruluğunun test edilmesini içerir.
Şirketlerin finans, pazarlama, iş gücü ve diğer alanlardaki planlama stratejilerinin gerçek hayattan örneklerini keşfedin.